- sərtləşdirmə
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
şərtləşmək — f. Bir birilə şərt bağlamaq, qabaqcadan sözləşmək, söz qoymaq, vədələşmək, müəyyənləşdirmək. Professor Aslanla şərtləşdiyi yerdə görüş(dü). . M. Rz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bozartmaq — f. 1. Boz etmək, boz rəng vermək. Rəngsaz divarı bozartdı. 2. Soldurmaq. Paltarını günün altında bozartmaq. 3. Yetişdirmək. İsti arpaları bozardır. 4. Ala çiy bişirmək, yüngülvari qovurmaq. Əti bozartmaq. 5. məc. Utandırmaq. ◊ Sifətini (üzünü)… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şərt — is. <ər.> 1. Bir şeyin var olması, həyata keçməsi üçün lazım olan amillər; əsas, zəmin. Fiziki hazırlıq uçuş üçün əsas şərtdir. İcranın yoxlanması müvəffəqiyyətin mühüm şərtidir. – Yalnız qabaqcıl fikirlərlə yaşamaq azdır, bu fikirləri… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bağlamaq — f. 1. İp və başqa materiallar vasitəsilə şeyləri bir birinə rəbt etmək. Atları axura bağlamaq. Qayığı körpüyə bağlamaq. Toyuğun ayaqlarını bağlamaq. // İp və s. ilə bir şeyi başqasına və ya bir neçə şeyi bir yerə rəbt etmək, tərtib etmək,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəbin — is. <fars.> köhn. 1. Evlənmə əsnasında kişi (oğlan) tərəfindən qadına (qıza) vəd edilən nikah bahası; başlıq, mehr. <Mərcan bəy:> . . Qabaqda axmaqlıq edib, kəbin pulunu beş min manat yazdırmışam. Ü. H.. Arvad bədbəxt olub atası… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
möhkəmlətmək — f. 1. Möhkəm etmək, davamlı hala salmaq; bərkitmək. Düyünü möhkəmlətmək. Vinti burub möhkəmlətmək. – <Kamran:> Qırılan zəncirləri bir də möhkəmlətmək olmaz. H. N.. 2. Müdafiə qüvvəsini artırmaq; alınmaz, keçilməz, möhkəm hala gətirmək;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qoz — is. 1. Bərk qabıqlı, qoşa ləpəli bir meyvə. Qoz ləpəsi. – Teyibə evə yolu düşəndə Bahadır üçün həmişə fındıq, qoz, saçaqlı konfet, iydə və bəzən xurma gətirirdi. M. Hüs.. // Bu meyvənin ağacı. Qoz ağacından əla mebel hazırlanır. – Molla Qasım… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tutmaq — f. 1. Əli və ya əlləri ilə bir şeydən yapışmaq. Məhəccərdən tutmaq. Divardan tutmaq. – Hacı Rəsul, Bəndalının zərbəsindən yıxılmamaq üçün qapıdan bərk tutdu. M. C.. Poçtalyon, Xoşqədəm nənənin qolundan tutub onu maşına tərəf çəkdi. S. Qədirzadə.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti